آیین
زندگی

مهمترین پایه اصلاح افراد جامعه،اصلاح نیت است.اگر
کارهای آدمی تنها برای رضای خدا و امتثال فرمان و دستور او و لااقل به منظور تحصیل
ثواب اخروی و نجات از عذاب و مکافات الهی باشد،به صلاح و سعادت دنیا و آخرت او و
خیر جامعه تمام خواهد شد و اگر به منظور شئون و منافع دنیا همچون ریاست و شهرت و
جاه و مقام و منال و ... باشد، نتیجه عالی و صحیح بر آن مترتب نخواهد شد و به
سعادت و خیر دائمی بشر تمام نمی شود.آری شریفترین و عالیترین هدف برای فعالیت های
مردم هر اجتماعی تحصیل رضای پروردگار جهان است که در سایه ی آن تامین سعادت
جاودانی و نجات از عذاب ابدی، میسر است.اجتماعی که دارای چنین هدف عالی باشد،هرگز
در آن هیچ گونه تجاوز و تعدی و فسق و فجور راه نخواد یافت.در قرآن کریم و احادیث
به تصحیح و اخلاص نیت بسیار اهمیت داده شده است.

قرآن کریم:

1- آگاه باشید که دین خالص(از هر شرک و ریا)برای
خداست.(سوره زمر/آیه 3)

2- و امر نشدند جز به اینکه پرستش کنند خدا را در
حالی که دین را برای او خالص گردانند و از غیر دین حق روی برگردانند و نماز را
اقامه نمایند و زکاة دهند و این است دین درست و راست.(سوره بینه/آیه 5)

3- پس کسی که به لقاء پروردگارش امید دارد، باید کار
شایسته کند و در پرستش پروردگارش احدی را شریک نگرداند.(سوره کهف/آیه 110)

روایات:

1-      امام صادق علیه السلام: همانا
خداوند در روز قیامت مردم را بر نیّاتشان محشور می فرماید.(وسائل الشیعه،ج1،ص8)

2-      امیرالمومنین علی علیه السلام:
خلاص و نجات فقط به اخلاص ممکن می شود.(وسائل الشیعه،ج1،ص10)

3-      امام صادق علیه السلام:هر ریایی
شرک است،که برای مردم عمل کند،اجر و ثواب او بر مردم است و کسی که برای خدا کار
کند،ثواب او بر خدا خواهدبود.(وسائل الشیعه،ج1،ص11)

4-      رسول اکرم صلی الله علیه و آله و
سلم:مسلما اعمال بسته به نیات است و برای هر شخص از عملش آنچه را که نیت نموده
است،نصیبش می شود.(وسائل الشیعه،ج1،ص8)