پنجره نگاهم را به سمتت گشوده ام و ندبه پر رمز و رازت را با خويش نجوي مي کنم. شايد غم هاي جراحت ديده ام را التيام بخشي آقا!
«...هل من معين فاطيل معه العويل و البکاء.
