«همانا شمار ماه ها نزد خداوند در کتاب خدا دوازده ماه است؛(از) آن روز که آسمان ها و زمین را آفرید. چهار ماه از آن ها حرام است. این است آیین استوار. پس در(مورد) آن ها برخود ستم مکنید.»

سوره توبه – آیه 37


محمّد بن ابراهیم نعمانی در کتاب الغیبة از قول جناب ابوحمزۀ ثمالی آورده است: روزی در محضر حضرت باقر علیه السلام بودم. وقتی کسانی که در محضر امام علیه السلام بودند همه رفتند، به من فرمود:
« ای ابوحمزه، از امور حتمی که نزد خداوند تبدیل ناپذیر است، قیام قائم علیه السلام است. پس هرکس درآنچه می گویم شک کند، در حالتی خداوند را ملاقات خواهد کرد که بدو کافر باشد.»
سپس فرمود:« پدر و مادرم فدای تو باد؛ ای نامیده شده به نام من و کنیه داده شده به کنیۀ من(1) ای هفتمین (امام) بعد از من! پدرم فدای کسی که زمین را پر از قسط و عدل خواهد ساخت؛ هم چنان که از ظلم و جور پر شده باشد!»
سپس فرمود:« ای ابوحمزه، هرکس او را درک کند و آنچه را برای محمّد و علی صلوات الله علیهما تسلیم داشته است، نسبت به او تسلیم ندارد، به درستی که[خداوند] بهشت را بر وی تحریم خواهد کرد و جایگاهش آتش دوزخ است که منزلگاهِ بدِ ظالمان است.»
واضح تر از این- بحمدالله- و نورانی تر و روشن تر و آشکارتر برای کسی که خداوند هدایتش فرموده و به او احسان داشته است، فرمودۀ خدای عزّوجلّ در کتاب محکمِ خویش است:( همانا شمار ماه ها نزد خداوند در کتاب خدا دوازده ماه است؛( از) آن روز که آسمان ها و زمین را آفرید. چهار ماه از آن ها حرام است.این است آیین استوار. پس در (مورد) آن ها بر خود ستم مکنید.)
شناختن ماه ها- محرّم و صفر و ربیع و ... و این که ماه های حرام: رجب و ذوالقعده و ذوالحجّه و محرّم اند- دین استوار نیست؛ زیرا که یهود و نصاری و مجوس و سایر ملل و همۀ مردم، موافقان و مخالفان، این ماه ها را می شناسند و آن ها را به اسم می شمارند! این ها همان امامان علیهم السلام و برپادارندگان دین خدای عزّوجلّ اند و حرام از آنان، امیرالمؤمنین علیه السلام است که خدای تعالی برایش اسمی از نام بلند خویش(علی) مشتق فرمود؛ هم چنان که برای رسول خود اسمی از نام پسندیدۀ (محمود) خویش برگزید و سه تن از فرزندانش که نامشان علی است: علی بن الحسین و علی بن موسی و علی بن محمّد. پس این اسم- که از اسم خدای عزّوجلّ مشتق شده- حرمتی گرفته است و درود خداوند بر محمّد و آل گرامی او باد که به او حرمت یافته اند.(2)

-------------------------
1- بعضی امامان یک کنیه و بعضی بیش تر داشته اند. کنیه امام باقر علیه السلام ابوجعفر است و مولایمان حضرت حجت أرواحنا فداء چندین کنیه دارند. از جمله، ابوجعفر که در چند روایت آمده است. در این باره نگاه کنید به: کمال الدین جلد 2، صفحه 474 و نجم ثاقب صفحه 34
2- سیمای حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه در قرآن صفحه 190