بنام خدا
بارخدایا! من به تو پناه میبرم از سرکشی حرص و آز و تاختن خشم و غضب و چیره شدن رشک و حسد و سستی شکیبایی و صبر و کمی خرسند و قناعت و تندخویی و بدخلقی و اصرار خواهش نفسانی و فشار شهوت و حکمرانی تعصب و نژادپرستی و حمیت. و پیروی هوا و هوس و ناسازگاری و مخالفت با رستگاری و هدایت و خوابآلودگی و غفلت و دست گرفتن تکلف و زحمت و اختیار باطل بر حق و تکرار گناه و اصرار بر معصیت و کوچک دیدن خلاف و معصیت. و به خود بالیدن مالداران و به خود نازیدن اهل ثروت و خوار دیدن نیازمندان و بدرفتاری با زیردستان و فروگذاری سپاس از کسی که نسبت به ما خوبی و نیکویی کرده و از زندگی در سختی و مردن بی تدارک و بی توشه و ساز و برگ به تو پناه میبرم. و از بدترین بدبختی و از بدی بازگشت به سوی تو و دست خالی از پاداش و نومید بودن از اجر و ثواب و رسیدن کیفر و آمدن عذاب به تو پناه میبرم.
بارخدایا بر محمد و خاندان پاکش درود و رحمت فرست و مرا و همه مردان و زنان با ایمان را از هوس اینها که گفته شد پناه ده ای مهربانترین مهربانان.
«فرازهایی از صحیفه سجادیه»
به نام خدا
خداوند بزرگ را شکر گزاریم که باز هم این توفیق عظیم را شامل رو سیاهان درگاهش نمود تا بتوانیم ران ملخی به درگاهش برده و توفیق خدمتگزاری به شما عزیزان را داشته باشیم.
هزار و صد و هفتاد و سه سال است که به ظاهر زندگی میکنیم. در حالی که از باطن زندگی غافل هستیم.
آیا زندگی همین خوردن و خوابیدن و رفتن و آمدن میباشد؟ اگر پاسخ مثبت است پس در این صورت فرق ما با چهارپایان در چیست؟ آیا خداوند متعال بندگانش را آفریده و آنها را رها کرده تا هر کاری را که خودشان میپسندند انجام دهند؟ آیا این خدای زنده که ما آن را خالق کل هستی میدانیم نظری ندارد!
این خداوند است که آفرینندهی ما میباشد پس او بهتر از ما به منافع و مصالح زندگی ما آگاه میباشد. همچنین دقیقتر و کاملتر از بندگانش که خود آنها را آفریده از مشکلات و خطرهایی که آنها را تهدید میکند آگاهی دارد. پس بیاییم و گوش جان بسپاریم به سخنان گرانبهایش، سخنانی که سفیران او بدون ذرهای نقص با ما بیان میکنند.
بنام خدا
» بار خدایا ، ای کسی که میلی در جزا وپاداش ندارد.و ای آنکه بر عطا و بخشش کردنش پشیمان نمی شود.و ای آنکه بنده خود را یکسان پاداش نمی دهد.احسان و نعمت دادنت بدون مقدمه و آغاز به احسان است (در برابر احسان دیگر نیست) و عفو و آمرزیدنت از روی بزرگواری است . و حکم و تقدیرت حساب شده و برگزیده است.اگر بخشش کنی بخششت را با منت گذاری آمیخته نمی کنی و اگر از بخشش خود داری کنی خودداریت تعدّی به حق دیگری نیست.هر آنکس که تو را سپاس گزاری کند او را جزا و پاداش می دهی، در حالی که تو خود سپاس گزاری را به دلش الهام کردی.و هر که تو را ستایش کند او را عوض و پاداش می دهی وحال آنکه تو خود ستایشت را به او یاد داده ای. » بار خدا یا! تو از برگزیده های وظایف و تکلیفها، واجبات و احکام ماه رمضان را قرار داده ای. ماهی که از دیگر ماهها آن را امتیاز بخشیده و از همۀ زمانها و روزگارها آن را برگزیده ای. و آن را بر همۀ وقتهای سال به سبب اینکه قرآن و نور را در آن فرو فرستاده ای برتری داده ای. و به جهت اینکه ایمان را در آن چند برابر کرده و روزه را در آن واجب نموده ای. و به قیام برای عبادت در آن ، ترغیب و تشویق کرده و در آن شب قدر را که از هزار شب بهتر است گرامی داشته و افتخار داده ای. سپس ما را به سبب این ماه بر همۀ امتها برتری داده ای و به فضل و برتری آن، ما را پیش اهل کیشها و دینها بر گزیده ای. پس با امر و فرمان تو در آن روزه دار شدیم؛ و با کمک و یاری تو در شب آن به عبادت و بندگی تو قیام کردیم و برخاستیم که با روزه داری و قیام و به عبادت در آن ، رحمتت را که ما را برای آن توفیق داده و فرا خواندی ، خواستار شدیم. و آن را سبب رسیدن به پاداش و ثواب تو قرار دادیم. و تو با آنچه که درمورد آن به سوی تو روی آورده شود مملو و پر هستی ( دریای رحمت و احسانی) و آنچه را که از کرم وفضل تو خواسته شود بخشنده ای. و به کسی که قرب و نزدیکی تو را بخواهد نزدیکی. و این ماه در میان ما به ماندن پسندیده، به سر برد. و با همنشینی نیکو و پر برکت ، با ما همنشینی و هم نفسی کرد. و برای ما برترین سودهای عالمیان و جهانیان را سود بخشید. سپس هنگام پایان پذیرفتن وقتش، و زمانش و تمام شدن شماره اش از ما جدا شد. پس ما وداع کنندۀ او هستیم مثل وداع کسی که جدایی و فراق او برای ما سخت و دشوار است. و روی گردانیدن او از ما ، ما را اندوهگین و وحشت زده ساخته. و برای آن در پیش ما عهدی نگه داشتنی، احترامی پاسداشتنی، و حقی پرداختنی لازم و ثابت شده است، پس ما می گوییم : درود بر تو ای بزرگترین ماه خدا و ای عید دوستان خدا. درود بر تو ای با ارزش ترین وقتهایی که با ما بودی! و ای بهترین ماه در روزها و ساعتها! درود بر تو ای ماهی که در آن آرزوها نزدیک است. ودر آن ، اعمال و کردارهای خوب پخش و پراکنده است! درود بر تو ای همنشینی که برترین ارزش را در موجود بودنش، و دردسرآورترین صورت نبودن را در نبودنش دارد. و امید گاهی که فراق و جداییش دردناک ترین چیز است! درود بر تو ای همدم و مونسی که با آمدنش انس و صفا آفرید و شاد کرد؛ و با پایان یافتنش مایۀ وحشت شد و رنجور کرد. درود بر تو ای همسایه و همنشینی که دلها در آن نرم و نازک، و گناهان در آن کم شد. درود بر تو ای یاری دهنده ای که ما را برای غلبه بر شیطان یاری کرد! و همگام و رفیقی که راههای احسان را آسان و هموار ساخت. درود بر تو ، چقدر آزادشدگان در تو زیادند. و چقدر خوشبختند کسانی که احترام و گرامی داشت تو را، به سبب تو نگهدارند و حفظ نماید. درود بر تو چقدر محو کننده و نابود سازندۀ گناهان و چقدر پوشندۀ عیبهای گوناگون بودی. درود بر تو چقدر بر گناهکاران طولانی بودی ( که حوصله شان سر می رفت ) و چقدر در دلهای مؤمنان هیبت، بزرگی، ترس و ابهِِّت داشتی. درود بر تو ای ماهی که از هر چیزی درامان و سالم است. درود بر تو که همنشینی و مصاحبتش، و همزیستی و همراهیش نکوهیده وناپسند نبود. درود بر تو آن چنان که با برکتها و خیرها بر ما وارد شده و از ما چرکی گناهان را شسته و پاک کردی. درود بر تو ای ماهی که پیش از زمانش خواسته شده و مطلوب است، و پیش از دست رفتنش مورد اندوه و تـأسف است. درود بر تو و بر شب قدر که از هزاران ماه بهتر و بالاتر است. درود بر تو چقدر برای تو دیروز مشتاق و مایل بودیم، و چقدر آرزو و شوق و علاقۀ ما فردا به سوی تو زیاد و فراوان است. درود بر تو و بر فضیلت و برتری تو که از فیض آن محروم شدیم. ودرود بر برکتها و خیرهای گذشته ات که از آن کنده شدیم و دور ماندیم. » بار خدایا ما اهل این ماه هستیم که ما را به سبب آن شرافت و ارزش بخشیدی. و با فضیلت به ما توفیق درک آن را عطا فرمودی، در حالی که شقاوت پیشگان نسبت به وقت گرانبهای آن جاهل و به خاطر شقاوتشان از فضل آن بی بهره اند. » بار خدایا! بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و مصیبت زدگی ما را که به رفتن ماه ما است، جبران کن و عوض ده. و روز عید فطر ما رابرای ما مبارک گردانده و آن را از بهترین روزهایی که بر ما گذشته قرار ده؛که آمرزش و عفوتو را جلب کننده تر و برای گناه ، نابود کننده تر باشد. و از گناهانمان آنچه را که پوشیده و آشکار است بر ما ببخش و بیامرز. فرازهایی از دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه( دعای حضرت در وداع ماه مبارک رمضان)