سوال : چهره ظاهری آن حضرت در هنگام ظهور چگونه است ؟ آیا با توجه به عمر دراز،
چهره ایشا ن پیر است یا جوان؟

جواب : برخی از روایات که درباره امام عصر علیه السلام است، این خصوصیت را
بیان می کند که او به گذشت زمان پیر نمی شود و همچنان چهره ای جوان دارد. دریکی از
این روایات آمده :

 ابا صلت هروی گوید : به حضرت رضا علیه السلام عرض
کردم : علامت قائم شما علیه السلام چیست ( که او را بشناسیم )؟ حضرت رضا علیه
السلام فرمود : ؟ «از نشانه های او این است که از نظر سن و سال،  پیر واز نظر قیافه و چهره، جوان است، تا آن جا
که وقتی کسی به ایشان نگاه می کند،  گمان
می برد که او چهل سال یا کمتر دارد ونیز از نشانه های او این است که به گذشت روز و
شب پیر نمی شود تا عجل او فرا رسد.¹ »

در حدیث دیگری می
خوانیم: امام حسن بن علی علیه السلام فرمود : « آن گاه که مهدی علیه السلام به پا
خیزد، مردمان او را انکار می کنند، چرا که به چهره جوان سوی آنان می آید و آنان
گمان می کنند که باید چهره ی پیر داشته با شد. ² »

در حدیث دیگری ازکتاب
غیبت طوسی آمده است که او در جوان بودن چهره به یونس پیامبرصلی اله علیه و آله و
السلام  شباهت دارد. ³ در این باره به کتاب روزگار رهائی 127-129 مراجعه فرمائید.

بد نیست بدانیم که
تمامی رستگاران که در دوران غیبت صغری از طریق نائبان خاص ایشان ودر زمان غیبت
کبری از طریق مراجعه ی خود حضرت با افراد مختلف با آن بزرگوار دیدار کرده اند،
حضرتش را با چهره ی جوان و حدود چهل ساله زیارت کرده اند که خدای روزیمان فرماید! إن
شاء الله .

1.مُنتَخَبُ الاثر:284،
ح2 از کمالُ الدّین.

2. یَنابیعُ المَودَّة،
به تحقیق سید علی جمال اشرف الحسینی 3: 393 (باب94، ح 39).

3. مُنتَخَبُ الاثر:285،
ح6.

تشرف

مرحوم میرزا محمّد تنکابنى(رحمه
الله) مى گوید که در السنه و افواه اشتهار دارد (. . . و خود ایشان
به واسطه مرحوم آخوند لاهیجى از آقا سیّد محمّد «فرزند آقا سیّد على» صاحب «مناهل» نقل مى کنند) که علاّمه حلّى در شب جمعه به تنهایى به
زیارت سیّد الشهداء(علیه السلام)مى رفت، در حالى که بر الاغى سوار بود و
تازیانه اى در دست مبارک داشت. در اثناى راه، شخص عربى پیاده به همراه علاّمه
راه افتاد و با هم به مکالمه مشغول شدند. چون قدرى با هم سخن گفتند، بر علاّمه
معلوم شد که این شخص مرد فاضلى است.

پس در مسائل علمى با هم صحبت نمودند
و علاّمه فهمید که آن شخص، صاحب علم وفضیلتِ بسیار ومتبحّر درعلوم است. لذامشکلاتى
راکه براى او در علوم مانده بود، یک به یک از آن شخص سؤال مى کرد و او حلّ مى نمود
تا این که سخن در مسئله اى واقع شد و آن شخص فتوایى گفت. علاّمه منکر آن
شد و گفت: حدیثى بر طبق این فتوا نداریم.

آن مرد گفت: شیخ طوسى در تهذیب حدیثى در این باب ذکر کرده است. شما از کتاب تهذیب فلان مقدار از اوّل بشمارید که
در فلان صفحه و فلان سطر، این حدیث مذکور است.

علاّمه در حیرت شد که این شخص کیست؟
پس از آن مرد پرسید: «آیا در زمان غیبت کبرى مى توان حضرت صاحب الامر(علیه
السلام)را دید یا نه؟»

در این هنگام تازیانه از دست علاّمه
افتاد. آن حضرت خم شد و تازیانه را از زمین برگرفت و در میان دست علاّمه گذاشت و
فرمود: «چگونه صاحب الزمان را نمى توان دید و حال آن که دست او در
میان دست توست؟!»

علاّمه بى اختیار خود را از مرکب به
زمین انداخت که پاى آن حضرت را ببوسد. پس غش نمود و چون به هوش آمد، کسى را ندید و
پس از آن که به خانه بازگشت، رجوع به کتاب تهذیب نمود و آن حدیث را در همان
ورق و همان صفحه و همان سطر که آن حضرت نشان داده بودند، یافت.

علاّمه به خطّ خود در حاشیه کتاب
تهذیب در آن مقام نوشت: این حدیث را حضرت صاحب الامر(علیه السلام) با ذکر صفحه و
سطر و محلّ آن، نشان دادند».

مرحوم تنکابنى(رحمه الله) مى گوید که آخوند
لاهیجى مى گفت: «من همان کتاب را دیدم و در حاشیه آن حدیث، خطّ علاّمه را
مشاهده کردم که به مضمون سابق بود».⁽¹⁾

غیبت کبراى ولىّ عصر(علیه السلام)
نیز ارتباط بین آن حضرت و شیعیان به کلّى قطع نشده است و در مواردى که مصلحت ایجاب
کند و خداوند متعال اجازه و رخصت عنایت فرماید، افرادى موفّق به درک سعادت دیدار
آن حضرت مى شوند.

لکن باید توجّه داشت که در اثر مصالح
و حکمت هایى که در غیبت آن بزرگوار هست، به طور غالب، این تشرّفات به گونه اى
است که انسان در آن هنگام، به حضور حضرت توجّه ندارد و بعد با توجّه به شواهد به
این موضوع توجّه و التفات پیدا مى کند مگر در موارد نادرى مانند بعضى از
بزرگان و افراد شایسته از شیعیان مخلص و پرهیزکار که نمونه اى از آن را ذکر
کردیم. البته این گونه نیست که هرکس ادّعاى چنین افتخارى را نمود، پذیرفته شود.

----------------------------------

(1) انوار نعمانیّه، ج 2، ص 303;
عنایات حضرت مهدى(علیه السلام)، ص 59.

« ثقلین »

پس در کارهای نیک
(خیرات)، (از یکدیگر) پیشی گیرید. هر کجا که باشید، خداوند همه ی شما را (گرد) خواهد
آورد. ¹

امام صادق علیه السلام
می فرمایند :

    «پس به کارهای نیک پیشی گیرید»    دراین فرمایش خداوند متعال، مقصود از خیرات
(کارهای نیک)، ولایت است و مقصود خداوند متعال از اینکه فرموده «هر کجا که باشید
خداوند همه شما را خواهد آورد»، اصحاب قائم علیه السلام که اندکی بیش از 310 مرد  می باشند (313 نفر اصحاب مخصوص آن حضرت) ²

امام صادق علیه السلام
می فرمایند:

هر گاه امام علیه
السلام از جانب خداوند متعال مأذون گردد (اجازه یابد)، خداوند را بخواند پس 313
یار، همچون ابرهای پاییزی،  پی در پی در
خدمتش حاضرشوند که ایشانند پرچم داران. برخی از آنان شبانه از بسترشان مفقود می گردند
و در مکه صبح می کنند و بعضی از آنان دیده می شوند که در روز بر  اَبر حرکت می کنند. به آن حضرت عرضه داشتم:

فدایتان شوم، کدام یک
از این دو گروه ایمانش قویتر است؟ فرمود: آنکه در روز بر  ابر راه می پیماید. ایشانند مفقود شدگان و درباره
ی آنان این آیه نازل شده است : «هر کجا باشید، خداوند همه شما را خواهد آورد» ³

1. بقره (148)

2. روضه کافی
:313[ح478]

3. کِتابُ الغِیبة: 312
-313 [ باب 20،  ح3]

درس
نامه انتظار

« پدر مهربان »

طفلی را در نظر بگیرید که زشت رو،بد ترکیب و بد
قواره است.او در نظر ما به گونه ای است که حاضر نیستیم به او نگاه کنیم، چه برسد
به اینکه او را در آغوش بگیریم و یا ببوسیم.اما مادر این طفل او را در بغل می گیرد
و می بوید و می بوسد و به او محبت می ورزد.این طفل زشت، در نظر مادر به فرشته می
ماند.حال اگر این طفل با کودکان دیگر بد رفتاری کند، سخنان ناروا بگوید و هر روز
یک گرفتاری به بار آورد چطور؟آیا پدر و مادرش او را از فرزندی خود حذف می کنند؟آیا
او را از منزل بیرون می رانند؟آیا اگر این فرزند مریض شود غمخواری و تیمارش نمی
کنند؟

امام علی بن موسی الرضا علیه السلام در ضمن بیان
ویژگی امامان معصوم علیهم السلام می فرمایند:

"امام،همنشینی پرمهر،پدر مهربان ،برادر دلسوز و
مادر نیکوکارنسبت به فرزند خردسال است."(1)

امام زمان حضرت مهدی علیه السلام از پدر و مادر به
ما نزدیکتر هستند.همانند پدری که دائما از فرزندان خود مراقبت می کند،مواظب ما
هستند و ما را فراوش نمی کنند.خداوند متعال او را مَرجع و مَلجأ و پناه بندگان
قرار داده است."الکهف الحصین"(2)

ما فرزندان گناهکاری هستیم که با وجود گناهان
فراوانی که در طول روز انجام می دهیم،شب هنگام آغوش گرم امام زمانمان پذیرای روح و
جسم گناهکار ما می باشد و با تمام وجود به ما کمک می کند. عالم زاهد و عامل، جناب
سید بن طاووس رحمة الله علیه می فرماید:"سحرگاهی به سرداب مقدس رفتم.دیدم
امام زمان  علیه السلام در آن مکان مقدس
مشغول دعا هستند،ایشان می فرمودند:خدایا همانا شیعیان ما از باقی مانده طینت ما و
از تابش انوار ما آفریده شده اند.اینان با تکیه بر ولایت و محبت ما گناهان زیادی
مرتکب          می شوند،پس اگر گناهان ایشان بین تو و ایشان است
از آنان در گذر که ما راضی شدیم و اگر آن گناهان بین خودشان است پس میان ایشان را
اصلاح فرما و به خمس ما قصاص کن و ایشان را در بهشت وارد کن و از آتش دورشان فرما
و بین ایشان و دشمنان ما، در غضبت جمع نکن."(3)

می بینی که آن بزرگوار بدون اینکه ذره ای به ما نیاز
داشته باشند،اینگونه با مهربانی و لطف برای ما دعا  می کنند و به فکر ما هستند.حال آیا سزاوار است
که اینگونه بی مهر و محبت نسبت به او عمل کنیم و قلب نازنینش را به درد آوردیم؟آیا
شایسته است که او را فراموش کنیم وبه اندازه ی ذره آبی تشنه ی محبتش نباشیم؟آیا
وقت آن فرا نرسیده که همه با هم او را صدا زنیم و از خداوند متعال ظهور پدر
مهربانمان را بخواهیم.

----------------------------------------------------------------------------

(1)اصول کافی،جلد1،باب نادرجامع فی فضل الامام،ح1

(2)امام سجاد علیه السلام ،صلوات ماه شعبان،مفاتیح الجنان

(3)جنة الماوی،محدث نوری(به ضمیمه بحار جلد 53)ص 302

دوران امن و امان

آیا زمانی فرا خواهد رسید، که این زمین و
زمینیان مزه واقعی امنیت و آرامش را بچشند؟

آیا دورانی از راه خواهد آمد، که ارمغانش صلح
و دوستی باشد؟

آیا روزگاری از آینده خواهد رسید،که فرش
امانت و امنیّت بر سراسر زمین گسترده شود؟

حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:

« وَ
آمَنَتْ بِهِ السُّبُلِ.»(1)

«و راه ها به وسیله او امن شوند.»

چه زیبا بهارى است و خوش روزگارى که بشر به
خواب شیرینى ندیده و کام روزگار هرگز چنین شیرینى نچشیده که فرش امانت و امنیّت بر
سراسر زمین گسترده شود، بطورى که تمام راه ها امن گردد، و دیو هولناک هراس و
ترس گریزان شود و غبار ضرر از رخ هر چیز و هر کس برخیزد و حتى موش کیسته اى
را به دندان نجود.(2)

جانوران و حشرات در میان مردم تردد کنند و
آسیبى نرسانند و زهرها و سموم گزندگان بر طرف گردد و زنگار کینه و نگرانى از صفحه
دل هاى بندگان پاک شود. گرگ، چوپان امین گله گوسفندان شود و مرغان هوایى در
پنجه عقاب آشیان امن بسازند، و بزرگ به کوچک ترحّم کند و

کوچک به بزرگ احترام گذارد.(3)

به چنگ باز مرغان هوایى آشیان سازند به خیل
گوسفندان گرگ، حافظ چون شبانان شد

که زنى ضعیف ما بین مشرق و مغرب رفت و آمد نماید
و احتیاجى به مراقب نداشته باشد و کسى مزاحم او نشود،(4) و غول بدى ها جاى
خویش به فرشته نیکویى بسپارد و خویش، رخت بربندد و برود، که خوب; خوب است، و خوب
است که خوب بماند، و بد; بد است، و بد است که بد بماند.

( جاءَ الْحَقُ وَ زَهَقَ الْباطِلُ اِنَّ الْباطِلَ کانَ
زَهُوقا)(5)

و چه زیبا گفته اند که:

         ظهور
زیباست، چون ظهور زیبائى هاست.

---------------------------------------------------

1 ــ بحار الانوار ج 52 ص 338 حدیث 83،
القطره ج1 ص 463 .

2 ــ «حتى تأمن الشاة من الذئب، و البقر من الغنم، و الانسان من
الحیّة حتّى لا تقرض الفارة جراباً.» بشارة الاسلام ص 279، روزگار
رهائى ص 619 .

3 ــ « القى فى تلک الزمان الأمانة على الأرض فلا یضرّ شىء شیئاً،
و لا یخاف شىء من شىء، ثمّ تکون الهوام والمواشى بین الناس، فلایؤذى بعضهم بعضاً،
وأنزع حمة کلّ ذى حمة من الهوام وغیرها و اذهب سمّ کلّ ما یلدغ.... و القى الرأفة
و الرحمة بینهم، فیتواسون و یقتسمون بالسّویة فیستغنى الفقیر ولایعلو بعضهم بعضا
ویرحم الکبیر الصغیر ویوقّر الصغیر الکبیر.»    بحار الانوارج 52 ص384 حدیث 194.

4 ــ «حتّى یخرج العجوز الضعیفة من المشرق ترید المغرب فلا ینهاها
أحد.» بحارالانوارج 52 ص 345، بشارة الاسلام ص 230 .

5 ــ  سوره اسراء: 81 . یعنى: حق آمد و باطل نابود شد یقینا باطل نابود شدنى است.

روز عرفه

روز نهم ذی الحجه که امسال، برابر با 29 آذر می
باشد، به نام عرفه نامگذاری شده است.(1) روز عرفه از عید های بسیار بزرگ و
مهم است اگر چه به اسم عید نامگذاری نشده است.در این روز خداوند متعال لطف خاصی
نسبت به بندگانش دارد و به همین دلیل آنان را به عبادت خود فراخوانده است.شیطان در
این روز بسیار خشمگین و اندوهناک است، زیرا طاقت دیدن فضل و انعام بی کران خداوند
نسبت به آفریدگانش را ندارد. امام زین العابدین علیه السلام در روز عرفه صدای
سائلی را شنیدند که از مردم تقاضا می کرد که به فریاد او برسند و چیزی به او بدهند.ایشان
به کنار آن سائل رفته و به او فرمودند:وای بر تو ای مرد،آیا از غیر خدا سوال می
کنی؟!در این روز خداوند متعال فضل و انعام خودش را حتی شامل بچه هایی که در شکم
مادرانشان هستند نیز می نماید و آنان را بی نصیب      نمی گذارد و خوشبختی را شامل حال آنان نیز
می فرماید.آن گاه تو اینگونه آفریدگار خود را فراموش کرده ای و از بندگانش تقاضا
می کنی؟

دوستان عزیز مشاهده می کنید که در روز عرفه خداوند
خواسته ی کسی را رد نمی کند و او را بیشتر مورد محبت خود قرار می دهد. پس بیایید
با هم دست به دعا بلند کنیم و از خداوند متعال ظهور امام زمانمان حضرت حجت بن
الحسن العسکری علیه السلام را عاجزانه بخواهیم تا به این وسیله به بهترین سعادت هایی
که در دنیا و آخرت امکان دارد نائل شویم.(إن شاء الله)

--------------------------------------------------------------------------

(1)کتاب مفاتیح الجنان اعمال ماه ذی الحجه

«زمزمه»

در کوی تو از روز ازل منزل ما بود                       پروانه ی پرسوخته ی تو دل
ما بود

هر کس به تو دل بسته و پایبند غمت شد                     آری به خدا طینت او از گل
ما بود

هر جا که به یاد تو شب و روز نشستیم                     شمس رخ تو  روشنی محفل ما بود

هر کس به جهان حاصلی از بهر خود اندوخت            غمهای دل ما ز غمت حاصل ما بود

از لطف تو یاران برسیدند به مقصود                           از قافله  وامانده، دل غافل ما بود

چون جغد به ویرانه ی هجران تو ای دوست                فریاد کشم که غمت مشکل ما بود

جانم به لب آمد ز غم طول فراغت                       بین من وتوچیست که آن
حایل ما بود

غدیر

چند نکته ی دیگر درباره ی جایگاه مساله مهم امامت در
بیان قرآن کریم و احادیث:

نکته 1: یکی از مشهورترین و معتبرترین
براهین حقانیت و امامت علی علیه السلام واقعه ی غدیر است که پیامبر گرامی صلی الله
علیه و آله و سلم پس از ادای مراسم حج در سفر تاریخی حَجَّةُالوداع علی علیه
السلام را روی دست قرار داده و معرفی فرمودند، آیه کریمه ی زیر در این باره نازل
شده است:

یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ
رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ
مِنَ النَّاسِ (1)

«ای پیامبر آن چه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده برسان وگر نه رسالت او
را انجام نداده ای و البته خداوند تو را از گزند مردم نگاه می دارد.»

احادیث متواتر واقعه ی غدیر بیانگر اهمیت فوق العاده و اصالت اعتقادی آن
است به علاوهنکات برجسته ی آن:

(1)اعلان حَجَةُالوداع و آخرین سال عمر پیامبر صلی الله علیه
و آله و سلم

(2)دعوت از مسلمانان در مدینه و تمام مناطق مسلمان
نشین برای انجام حج

(3)حرکت جمعیت 120 هزار نفری از مدینه و
اطراف به سوی حج

(4)احضار علی علیه السلام و همراهان از یَمَن برای شرکت در
مراسم َجَةُالوداع

(5)ایراد خطبه در منا و مسجد خیف و آماده سازی مردم
برای غدیر خم

(6)اقامت در کنار جاده و بازگرداند پیش روندگان و
توقف پس آمدگان

(7)توقف سه روزه در غدیر خم از دوشنبه تا چهارشنبه(18 تا 20 ذی الحجه)

(8)سخنرانی یک ساعته و تاکید بر امامت و خلافت و
وصایت علی علیه السلام

(9)تبریک خواستن از مردم  به مناسبت مقام امامت علی علیه السلام

(10)بیعت گرفتن با دست و زبان و اقرار گرفتن از
حاضران

(11) بیعت گرفتن از زنان از طریق زدن دست در طشت آب

اینها نشان اهمیت غدیر در معرفی علی علیه السلام به
عنوان امام و خلیفه است.

نکته 2: از دیگر پرسش ها این است که
چرا علی علیه السلام برای اثبات خود و اعتراض به غصب خلافت به حدیث غدیر استدلال
نکرده اند:

پاسخ:آن حضرت در موارد متعدد برای اثبات حقانیت خود
و اعتراض به غصب خلافت به این واقعه ی بزرگ در روز غدیر خم استدلال فرموده اند.

به عنوان مثال: - احتجاج علی علیه السلام در روز
رحبه در سال 35 ه.ق(2)

- احتجاج حضرت علی علیه السلام در روز شورا در سال
23 ه.ق(3)

- احتجاج حضرت علی علیه السلام در ایام حکومت خلفای
اول و دوم و سوم(4)

لازم به ذکر است که پیامبر صلی الله علیه و آله و
سلم بارها قبل از غدیر هم این دستور را به مسلمانان داده بودند که بعد از من باید
از علی علیه السلام اطاعت و پیروی کنید و او امام بعد از من و وصی من و برادر و
خلیفه ی من از جانب خداوند بر روی زمین است. به عنوان مثال:

روزی که پیامبر به دستور خداوند ،خویشاوندان نزدیک
خود را دعوت کرد و از آنان خواست که از بین آنها شخصی برخیزد و بعد پیامبر جانشین
آن حضرت باشد و او را یاری کند که در هر 3بار تکرار پیامبر تنها امیر المومنین علی
علیه السلام بود که دعوت ایشان را اجابت کرد و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم
هم او را به عنوان جانشین و برادر و خلیفه بعد از خود معرفی کردند و همچنین در
بسیاری از موارد متعدد که بعد از آن روز رخ داد و پیامبر،علی را به عنوان جانشین
معرفی کردند.(5)

------------------------------------------------------------------------------------------

(1)سوره مائده / آیه 67

(2)الغدیر/ج1/ص159

(3)الغدیر/ج1

(4)الغدیر/ج1

(5)کسانی که مشتاق دیدن تک تک موارد ذکر شده در مورد
اعلام امامت و خلافت امیر المومنین علی علیه السلام از جانب پیامبر صلی الله علیه
و آله و سلم به کتاب الغدیر ، جلد 1 رجوع کنید.

نکته 3:پاسخ به یک پرسش:

می پرسند:اگر واقعه غدیر این اندازه در میان شیعه و
سنی مشهور است،پس چرا سنیان،ولایت و امامت علی علیه السلام را نپذیرفته اند؟

پاسخ:اولا-ما نیز از حق جویانِ اهل تسنن این پرسش را
داریم که با وجود این همه براهین و دلایل بر امامت

امیر المومنین علی علیه السلام چگونه است که آنان در
برابر این حق تسلیم نمی شوند؟و چرا با خود حدیث نفس نمی کنند که راه حق را طی کرده
و فرمان خداوند را گردن نهند؟!

ثانیا-این پرسش در مراحل پیش از امامت نیز جاری است
که چرا غیر مسلمانان با وجود این همه دلایل حقانیت اسلام را نپذیرفته اند؟و نیز
چرا منکران خدا با وجود روشن ترین براهین وجود آفریدگار جهان هستی او را نپذیرفته،
منکر شده اند؟پاسخ تمامی این ها این است که:بشر می تواند دچار خودخواهی،تعصب و
رکوردی شده،از دیدن حقایق سرباز زند و به تقلید از آبا و اجداد پرداخته، در راه
هوای نفس گام بردارد.البته پذیرفتن حق هم چندان ساده نیست و التزام به لوازم حق و
مقید بودن به آن در سخن و عمل،بس دشوارتر می باشد:مخصوصا اگر لازمه ی پذیرش حق دست
برداشتن از بسیاری از دلبستگی ها و خواسته ها باشد.

لازم به ذکر است که این دفعه اولی نبود که مسلمانان
فرمان خداوند و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را رها کردند،بلکه این کار در
زمان حیات رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نیز 2 مرتبه اتفاق افتاد.یکبار در
جریان جنگ اُحد که در سوره ی آل عمران آیه ی 153 به آن اشاره شده که در این
جنگ همه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را رها کردند و یا پا به فرار گذاشتند و
تنها امیر المومنین علی علیه السلام بود که از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم
دفاع می نمود  در حالی که رسول خدا تکتک
مسلمانان را به اسم صدا می زد و آنها را فرا فرا می خواند و منع از فرار کردن می
نمود.و دیگری در روز جمعه به هنگام ادای نماز جمعه بود که یک کاروان تجاری آمد و
همه در حالی که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم مشغول سخنرانی بودند، او را رها
کردند و دنبال خرید و فروش رفتند و تنها علی علیه السلام بود که باقی ماند و به
این مطلب در سوره جمعه آیه 11 اشاره شده اشت.

یکی از امتیازات اسلام بر سایر ادیان الهی سئله
خاتمیت آن است.بنابراین گذشته از محتوا و متن،بایستی این دین تا قیام قیامت باقی
بماند.پس وظیفه ی هر مسلمان اطاعت کردن از امر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم
می باشد.ایشان در خطابه ای که در روز غدیر بیان فرمودند،ذکر کردهاند که پس بر هر مسلمان
واجب است که این سخنان مرا به دیگران برساند و پدری برای فرزندش این مسئله را بیان
کند و این کار باید تا روز قیامت انجام شود.

پس ما هم به حسب وظیفه و دستور پیامبر صلی الله علیه
و آله و سلم این کار را انجام داده و در آینده متن خطابه را به صورت کامل ذکر می
کنیم.

گنجینه

در قسمتی از زیارت آل یس به امام عصر علیه السلام این گونه سلام می کنیم:

"اَلسَلامُ عَلَیکَ حینَ تَحمَدُ و تَستَغفِرُ"

“سلام بر تو
هنگامی که (خداوند را) سپاس می گویی و (از او ) طلب مغفرت می نمایی.”

امّا مگر امام مهدی (علیه السلام) گناهکارند که از خدا طلب بخشش می کنند؟!!

استغفار امام زمان (علیه السلام) و دعای آن حضرت برای ما شیعیان گناهکار است
.ایشان برای شیعیانشان طلب مغفرت می کنند و ما در این حالت به ایشان سلام می
کنیم.این حالت مقتضای "  اَلوالِدُ
الشَفیق " بودن آن امام همام است . یعنی پدری مهربان و دلسوز که از خداوند
متعال  برای بخشایش گناهان فرزندانش  تقاضا می کند . امّا این تقاضا با چه حالی است؟ 

حال شرمساری.

 از جوانمردی به دور است که با دانستن این مطالب
، همچنان به اعمال ناپسندی که در گذشته انجام داده ایم و گاهی  آن ها را تکرار می کنیم  ادامه دهیم و چه نیکوو جوانمرد انه است که با نیت
شادی قلب مولایمان ، اماممان ، و پدرمان  حضرت بقیّه الله  الاعظم گناهانمان
را ترک کنیم .

انشاء الله که چنین  شود

برگرفته
از کتاب آفتاب در غربت  نوشته: سید محمد
بنی هاشمی

«معرفی کتاب»

برکات حضرت ولی عصر (عج)

این کتاب در حقیقت ترجمه کتاب قدیمی و نفیس "العَبقَری الحِسان " به
تالیف عالم گرانقدر حضرت آیت الله مرحوم حاج شیخ علی اکبر نهاوندی می باشد . شاید
بتوان گفت که یکی از کاملترین و جامعترین کتابهایی که پیرامون امام زمان علیه
السلام نوشته شده است همین کتاب

می باشد. در این گنجینه نفیس حکایات و قضایا ی زیادی از تشرفات ، توسلات ،
رویای صادقه ، مکاشفات ، معجزات و توقیعات امام زمان علیه السلام جمع آوری شده که
به علّت سنگین بودن شیوه نگارش ، امکان استفاده عمومی برای همگان وجود ندارد .
کتاب برکات حضرت ولی عصر (عج) همان حکایات را با قلمی ساده و روان در اختیار
خوانندگان محترم قرارمی دهد و باعث ارتباط عمیق میان مردم  و امام زمان علیه السلام می شود. امید است که
با خواندن این کتاب با امام زمان  خویش
بیشتر آشنا شده وسهم بیشتری از زندگیمان را برای ایشان قرار بدهیم و از خداوند
تعجیل فرج آن بزرگوار را بخواهیم .